previous next
dif-fāmo , āvi, ātum, 1, v. a. fama,
I.to spread abroad by an ill report; to publish, divulge.
B. To decry, defame, malign: “viros feminasque procacibus scriptis,Tac. A. 1, 72; cf.: “aliquem probroso carmine,id. ib. 15, 49: aliquem probris, Ap. M. 1, p. 107; Vulg. Matt. 9, 31.— With acc. and inf.: diffamat, incendio repentino domum suam possideri, Ap. M. 4, p. 147.—
II. To declare, make known, proclaim widely (late Lat.): “Deus diffamatur,Aug. de Morib. Eccl. 14: “sermonem,Vulg. Marc. 1, 45.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • New Testament, Mark, 1.45
    • New Testament, Matthew, 9.31
    • Ovid, Metamorphoses, 4.236
    • Old Testament, Deuteronomy, 22.19
    • Tacitus, Annales, 14.22
    • Tacitus, Annales, 1.72
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: