previous next
dif-flŭo , ĕre,
I.v. n., to flow in different directions, to flow away (class.; repeatedly in Lucr.—cf.: laxo, rescindo, solvo).
I. Lit.: “diffluere humorem cernis,Lucr. 3, 436; cf.: “ut nos quasi extra ripas diffluentes coerceret,Cic. Brut. 91 fin.; cf.: “in plures partes (Rhenus),divides itself, Caes. B. G. 4, 10, 4: “ut ab summo tibi diffluat altus acervus,Lucr. 3, 198.—Poet., of that from which any thing flows: “duo juvenes, Sudore multo diffluentes,dripping with perspiration, Phaedr. 4, 25, 23; so, “sudore,Plin. 21, 13, 44, § 75.—
2. Transf., to dissolve, melt away, disappear: “privata cibo natura animantum Diffluit amittens corpus,Lucr. 1, 1038: “juga montium diffluunt,Sen. Ep. 91, p. 19 Bip.; “so,to be wasted, Amm. 15, 8, 18.—
II. Trop., to be dissolved in, abandoned to: “luxuriā et lasciviā,Ter. Heaut. 5, 1, 72: “luxuriā,Cic. Off. 1, 30, 106: “luxu et inertia,Col. 12 prooem. § 9, for which, in luxum, Prud: Symm. 1, 125: “deliciis,Cic. Lael. 15; cf.: “otio diffluentes,id. de Or. 3, 32 fin.: “luxu,id. Tusc. 2, 22, 52; cf. “risu,App. M. 3, p. 132.—In rhet.: “diffluens ac solutum,loose, not periodic, Cic. Or. 70; 233; cf.: “verbis humidis et lapsantibus diffluere,Gell. 1, 15.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Caesar, Gallic War, 4.10.4
    • Cicero, On Oratory, 3.32
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.198
    • Lucretius, De Rerum Natura, 1.1038
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.436
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 21.75
    • Cicero, De Amicitia, 15
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.22
    • Cicero, De Officiis, 1.30
    • Gellius, Noctes Atticae, 1.15
    • Seneca, Epistulae, 91
    • Cicero, Orator, 70
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: