previous next
dis-cerpo , psi, ptum, 3, v. a. carpo,
I.to pluck or tear in pieces, to rend, to mangle (class.).
B. Transf., to scatter, disperse, destroy: “quae cuncta aërii discerpunt irrita venti,Cat. 64, 142; cf. Verg. A. 9, 313.—
II. Trop.
B. In partic. (like carpo, II. B.; concerpo, II.), to tear in pieces with words, to revile: “me infestis dictis,Cat. 66, 73; cf.: “lacerare carmina,Ov. P. 4, 16, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Vergil, Aeneid, 9.313
    • Vergil, Georgics, 4.522
    • Suetonius, Domitianus, 15
    • Horace, Satires, 2.8.86
    • Cicero, On Oratory, 3.6
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.829
    • Suetonius, Divus Julius, 17
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 16
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.11
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.29
    • Ovid, Ex Ponto, 4.16
    • Cicero, Topica, 5.28
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: