I.v. a., to distribute, divide among several persons, apportion, assign: “(class.) quodne (argentum) ego discripsi porro illis quibus debui?” Ter. Phorm. 5, 8, 30: “quorum ipsorum bona, quantacumque erant, statim suis comitibus compotoribusque discripsit,” Cic. Phil. 5, 8, 22: “urbis partīs ad incendia,” Cic. Cat. 1, 4, 9: “duodena jugera in singulos homines,” id. Agr. 2, 31, 85: “populum in tribus tres, curiasque triginta, etc.,” id. Rep. 2, 8: “civitatibus jura,” id. ib. 1, 2, 2: “negotii publici curatio discripta,” id. Sest. 30, 66 et saep.: “judicantem vidimus Aeacum sedesque discriptas deorum,” Hor. C. 2, 13, 22: “militibus voluntariis in legiones discriptis,” Liv. 31, 14, 2; cf. id. 31, 34, 8 Weissenb. ad loc.; so id. 33, 42, 8; 34, 56, 6; 30, 26, 6 al. (v. describo, II. B. 2., and cf. Bücheler, in Rhein-Mus. 13, 598 sq.).
dī-scrībo , scripsi, scriptum, 3,