previous next
dis-jungo or dījungo , xi, ctum, 3,
I.v. a., to disjoin, disunite, separate, opp. to conjungo (freq. and class.).
I. Lit.
A. Esp., to unyoke draught cattle: “asinum, bovem ab opere,Varr. R. R. 2, 6, 4; Col. 2, 3, 1; Plin. 18, 27, 67, § 251: “bovem opere,Col. 6, 15, 2; “and simply bovem,id. 6, 14 fin.; Cic. Div. 2, 36 fin.; Hor. Ep. 1, 14, 28; Ov. M. 14, 648 al.
B. To wean sucklings: “agnos a mamma,Varr. R. R. 2, 1, 20; 2, 7, 12 al.
C. In gen., to divide, separate, part, remove.
(β). With ab: “nisi (fons) munitione ac mole lapidum disjunctus esset a mari,Cic. Verr. 2, 4, 53: “qua in parte Cappadocia ab Armenia disjungitur,Sall. H. Fragm. IV. 20 ed. Gerl. (ap. Non. 535, 17); Liv. 42, 59.—
(γ). With simple abl.: Italis longe disjungimur oris, * Verg. A. 1, 252.—*
(δ). With inter se, Lucr. 3, 803.—
II. Trop., to separate, part, divide (esp. freq. in Cic.).
(β). With ab: “ea res disiunxit illum ab illa,Ter. Hec. 1, 2, 86; cf.: “eos a colonis,Cic. Sull. 21: “populum a senatu,id. Lael. 12, 41: “Pompeium a Caesaris amicitia,id. Phil. 2, 9 fin.: “me ab orationibus,id. Fam. 1, 9, 23 Orell. N. cr.: “nos a corporibus (shortly before, sevocare, avocare, and secernere animum a corpore),id. Tusc. 1, 31: “pastionem a cultura,Varr. R. R. 1, 2, 22; cf. ib. 1, 3: “honesta a commodis (opp. commiscere),Cic. N. D. 1, 7, 16: “artem a scientia,Quint. 2, 15, 2: “veterem amicitiam sibi ab Romanis,Liv. 42, 46, 6 et saep.—Hence, disjunctus , a, um, P. a., separate, distinct; distant, remote.—With ab or absol.
A. Lit.: “Aetolia procul a barbaris disjuncta gentibus,Cic. Pis. 37, 91; cf.: “in locis disjunctissimis maximeque diversis,id. de Imp. Pomp. 4.—
B. Trop.
1. In gen., apart, different, remote.
2. Esp., of discourse, disconnected, abrupt, disjointed: “conjunctio, quae neque asperos habet concursus, neque disjunctos atque hiantes,Cic. Part. Or. 6, 21; cf. “of the orator himself: Brutum (oratorem) otiosum atque dijunctum,Tac. Or. 18.—
3. In dialectics, opposed: “disjuncta conjungere,Cic. Fin. 2, 14, 45: omne, quod ita disjunctum sit, quasi aut etiam, aut non, etc., i. e. logically opposed, disjunctive (i. q. disjunctio, II. A.), id. Ac. 2, 30, 97.—As subst.: disjunc-tum , i, n., that which is logically opposed: quod Graeci διεζευγμένον ἀξίωμα, nos disjunctum dicimus, Gell. 16, 8, 12.—Adv.
a. disjunctē (dij- ), separately, distinctly, disjunctively (opp. conjuncte), Fest. s. v. SACRAM VIAM, p. 292, 5 Müll.—Comp.: “non satis quae disjunctius dicuntur, intellegis,Cic. Phil. 2, 13, 32.—Sup., Amm. 20, 3, 11. —
b. disjunctim (dij- ), opp. conjunctim, Gai. 2, 199; 205; Dig. 28, 7, 5; 35, 1, 49 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (32 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (32):
    • Cicero, Letters to his Friends, 1.7
    • Cicero, Letters to his Friends, 1.9.23
    • Cicero, Against Verres, 2.4.118
    • Cicero, Against Piso, 1.3
    • Cicero, For Sulla, 21
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 14.39
    • Cicero, For Marcus Caelius, 22
    • Cicero, Against Piso, 37.91
    • Cicero, For Sestius, 67.141
    • Cicero, Philippics, 2.13.32
    • Cicero, Philippics, 2.9
    • Ovid, Metamorphoses, 14.648
    • Vergil, Aeneid, 1.252
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.8
    • Cicero, On Oratory, 1.3
    • Cicero, On Oratory, 3.15
    • Cicero, On Oratory, 3.35
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.803
    • Livy, The History of Rome, Book 42, 46
    • Livy, The History of Rome, Book 42, 59
    • Cicero, De Republica, 2.37
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.14
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.7
    • Cicero, De Amicitia, 12
    • Cicero, De Divinatione, 2.36
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 15.2
    • Gellius, Noctes Atticae, 16.8.12
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 92
    • Columella, Res Rustica, 2.3.1
    • Columella, Res Rustica, 6.14
    • Columella, Res Rustica, 6.15.2
    • Cicero, Partitiones Oratoriae, 6.21
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: