I.to pull or rend asunder, to destroy (very rare).
I. Lit.: neu reliquias sic meas sieris ... foede divexarier, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106 (Trag. v. 201 Rib.): “omnia divexare et diripere,” Cic. Phil. 11, 2, 4: “agros civium optimorum,” id. ib. 13, 9 fin.: “meam rem,” Plaut. Pers. 5, 2, 4.—
II. Trop., to vex, trouble: “matrem,” Suet. Ner. 34 (perhaps also clientelas, id. Calig. 3, v. Baumg.-Crus. in h. l.).