previous next
dīvīsĭo , ōnis, f. id.,
I.a division, separation.
I. Lit. (very rare).
A. In gen.: “si divisio fieret,Just. 11, 13, 7: “animae ac spiritus,Vulg. Hebr. 4, 12.—
B. In partic.
1. I. q. distributio, partition, distribution: “agrorum,Tac. A. 1, 10.—
b. Concr., an allotment, portion of food, etc., Dig. 30, 122; 33, 1, 23: POPVLO VIRITIM DIVISIONEM DEDIT, Inscr. Mommsen, 73; cf. Inscr. Orell. 3094; 4396.—
2. In mal. part., a violation, dishonoring, acc. to Cic. Fam. 9, 22, 4, and Quint. 8, 3, 46.—
3. Differences, subjects of dispute: “diversa, quae divisiones multiplices ingerebant,Amm. 22, 7, 3.—
II. Trop., logical or rhetorical division (freq. in Cic. and Quint.), Cic. N. D. 3, 3; id. Off. 3, 2, 9; id. Ac. 2, 31, 99; Quint. 7, 1, 1; 5, 10, 63; 2 cap. 6: De divisione, etc.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.22.4
    • Tacitus, Annales, 1.10
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.3
    • Cicero, De Officiis, 3.2
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 5, 10.63
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 1.1
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 3.46
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: