I.a tamer, breaker (rare but class.).
II. Transf., a subduer, vanquisher, conqueror: “vexator furoris, domitor armorum,” Cic. Mil. 13 fin.; cf.: “belli externi,” Tac. H. 2, 76 fin.: “Persarum (with victor),” Cic. Rep. 1, 3; cf.: “Hispaniae Galliaeque,” Liv. 21, 43: “Trojae,” Hor. Ep. 1, 2, 19: “maris (Neptunus),” Verg. A. 5, 799; cf.: “freti Tiphys,” Sen. Med. 2: “domitor ac frenator infinitae potestatis (animus),” Plin. Pan. 55, 9; cf.: “curarum (somnus),” Sen. Agam. 75.