I.“domata,” Petr. 74, 14), 1, v. a. Sanscr. root dam-, dām - yāmi, to be tame; Gr. δαμνηι, δάμαρ, δαμάλης, δμώς; Germ. zähmen; Eng. tame, to tame, to break (class.; for syn. cf.: vinco, supero, devinco, fundo, fugo, profligo, subigo, subicio).
I. Lit.: “boves,” Varr. R. R. 1, 20, 2; Plaut. Pers. 2, 3, 7; 13; cf. poet.: vim taurorum, Enn. ap. Charis. p. 252 P. (Trag. v. 315 ed. Vahl.): “et condocefacere feras beluas,” Cic. N. D. 2, 64, 161; cf. id. Rep. 2, 40; id. Off. 2, 4, 14; Plaut. Truc. 2, 2, 64: “pecus,” Sall. J. 75, 4: “vitulos,” Verg. G. 3, 164: “elephantos,” Plin. 8, 8, 8, § 25 et saep.: “asinum ad aliquid,” Varr. R. R. 2, 6, 4; cf.: “boves aratro,” Col. 6, 22, 1; so, “trop., linguam,” Vulg. Jac. 3, 8.—
II. Transf., to subdue, vanquish, overcome, conquer: “quas nationes nemo umquam fuit, quin frangi domarique cuperet,” Cic. Prov. Cons. 13 fin.; so id. ib. § 32; id. Font. 1, 2; Liv. 7, 32; Tac. Agr. 13; Hor. C. 1, 12, 54; 2, 12, 6 ct saep.; cf. poet.: hostis vino domiti somnoque sepulti, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. 291 ed. Vahl.): quae te cumque domat Venus. Hor. C. 1, 27, 14: “acrior illum Cura domat,” Verg. G. 3, 539: “illos longa domant inopi jejunia victu,” Ov. M. 1, 312: “terram rastris,” Verg. A. 9, 608: “ferrum igne,” Plin. 36, 27, 68, § 200; cf.: “plurima sulphure,” id. 35, 15, 50, § 174: “vim fluminis,” Liv. 21, 30; cf.: “impetus fluminum,” Plin. 36, 1, 1, § 1.—Poet.: uvam prelo, 1. e. to press, Hor C. 1, 20, 9 partem tergoris ferventibus undis, i e. to boil soft, Ov. M. 8, 651: “impexos crines certo ordine,” Stat. Achill. 1, 328: “domitos habere oculos et manus,” Plaut. Mil. 2, 6, 81; cf.: “domitas habere libidines, coercere omnes cupiditates,” Cic. de Or. 1, 43 fin.: “virtus omnia domuerat,” Sall. C. 7, 5; cf.: “horrida verba,” Tib. 1, 5, 6: “avidum spiritum,” Hor. C. 2, 2, 9: “invidiam,” id. Ep. 2, 1, 12: “iracundias,” Plin. 37, 10, 54, § 144 et saep.