previous next
ducto , āvi, ātum, 1, v. freq. a. id.,
I.to lead or draw, conduct (very freq. in Plaut.; elsewh. perh. only in Ter., Sall., and once in Tac.; not in Cic., Caes., or the Aug. authors).
I. Lit.
A. In gen.: “aliquem,Plaut. Most. 3, 2, 158: “restim ductans,Ter. Ad. 4, 7, 34 Ruhnk.: “exercitum per saltuosa loca,Sall. J. 38, 1; so, “exercitum,id. C. 11, 5; 17, 7; id. J. 70, 2; * Tac. H. 2, 100; cf.: “equites in exercitu,Sall. C. 19, 3; Amm. 14, 10, 11 (acc. to Quint. 8, 3, 44, this phraseology was regarded by many as indelicate, prob. on account of the foll. signif. of the word ducto).—
B. In partic.: aliquam, to take home, take to one's self a concubine, Plaut. As. 1, 3, 12 sq.; id. Men. 4, 3, 20; id. Poen. 4, 2, 46; Ter. Phorm. 3, 2, 15.—
II. Trop.
A. To deceive, delude, cheat: “nil moror ductarier,Plaut. Most. 3, 2, 159: “qui me ductavit dolis,id. Capt. 3, 4, 109.—
B. To charm, allure: set me Apollo ipsus delectat ductat Delficus, Enn. ap. Non. 97, 32 (Trag. v. 390 Vahl.): “meretrices eum labiis ductant,id. Mil. 2, 1, 15.—(But in Plaut. Pers. 4, 4, 85, the correct reading is duco, not ducto, v. Ritschl ad h. l.).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Plautus, Captivi, 3.4
    • Plautus, Poenulus, 4.2
    • Tacitus, Historiae, 2.100
    • Plautus, Asinaria, 1.3
    • Plautus, Mostellaria, 3.2
    • Plautus, Persa, 4.4
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 17
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 19
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 38
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 3.44
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 11
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 70
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: