I.double, twice as large, twice as much.
I. Adj.: “dupla et tripla intervalla,” Cic. Univ. 7: “pars,” id. ib.: scrobes, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 751 P.: “pecunia,” Liv. 29, 19: “donativum,” Suet. Dom. 2.—
II. Subst.
A. dū^plum , i, n., the double of any thing: “a terra ad lunam centum viginti sex milia stadiorum esse, ab ea usque ad solem duplum,” Plin. 2, 21, 19, § 83; Plaut. Poen. 1, 1, 56: furem dupli condemnari, feneratorem quadrupli, Cato R. R. praef.; Cic. Off. 3, 16, 65: “decrevit, ut, si judicatum negaret, in duplum iret,” id. Fl. 21: “in duplum,” Dig. 40, 12, 20 al.: “duplo major,” Plin. 27, 11, 74, § 98.—
B. dū^pla , ae, f. (sc. pecunia), a double price, Plaut. Capt. 4, 2, 39; Varr. R. R. 2, 10, 5; Dig. 21, 1, 31, § 20; cf. ib. 21, 2, 6 tit.: de evictionibus et duplae stipulatione.—Hence, adv.: dū^plo , doubly, twofold, Vulg. Matt. 23, 15.