I.v. inch. n., to grow hard, to harden.
I. Prop.: durescit humor, * Cic. N. D. 2, 10, 26; so in the praes.: “limus,” Verg. E. 8, 80: “campus,” id. G. 1, 72: “corpus,” Ov. M. 8, 607: “curalium,” id. ib. 15, 417: “oraque duruerant,” id. ib. 2, 831: “durescente materia,” Tac. G. 45.—
II. Trop.: in alicujus lectione, qs. to become ossified, Quint. 2, 5, 21; 10, 5, 16.