previous next
ecquando ,
I.adv. interrog. [ec, cf. ecce, and quando], ever, at any time; in a passionate (esp. indignant) interrogation (rare but class.): “ecquando te rationem factorum tuorum redditurum putasti? ecquando his de rebus tales viros audituros existimasti?Cic. Verr. 2, 2, 17; 2, 5, 26; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15; Liv. 3, 67; Sen. de Ira, 3, 28; Val. Fl. 2, 395.—With nisi (= num unquam ... nisi), Cic. Fin. 5, 22, 63; id. Agr. 2, 7, 17.—
(β). With interrog particle ne suffixed (pleonastic): “ecquandone tibi liber sum visus?Prop. 2, 8, 15; Vell. 2, 14, 2 Ruhnk.; App. Mag. p. 290.—With nisi, Cic. Fin. 5, 22, 63 Madv. N. cr.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, Letters to his Friends, 8.15
    • Cicero, On the Agrarian Law, 2.7.17
    • Cicero, Against Verres, 2.2.42
    • Livy, The History of Rome, Book 3, 67
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.22
    • C. Valerius Flaccus, Argonautica, 2.395
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: