I.to learn by heart, commit to memory (class.).
I. Prop.: “ut non legantur modo (poetae) sed etiam ediscantur,” Cic. Tusc. 2, 11, 27; cf.: “haec discenda, imo ediscenda sunt,” Sen. Ep. 123 fin.: “Demosthenem in primis legendum vel ediscendum potius putem,” Quint. 10, 1, 105: “ad verbum ediscendus libellus,” Cic. Ac. 2, 44, 135; id. de Or. 1, 34, 157: “ad verbum,” Quint. 11, 2, 44: Lepta ediscat Hesiodum et habeat in ore Τῆς δ̓ ἀρετῆς ἱδρῶτα, Cic. Fam. 6, 18 fin.: magnum numerum versuum, * Caes. B. G. 6, 14, 3: “dicta clarorum virorum,” Quint. 1, 1, 36; 1, 11, 14 et saep.; cf.: “De ediscendo,” Quint. 2, cap. 7, —Poet.: “vultus alicujus,” Val. Fl. 1, 368.—
II. In gen., to learn, study (so mostly poet., esp. a favorite expression of Ovid): “qui istam artem (juris) non ediscant (shortly after: si quis aliam artem didicerit),” Cic. de Or. 1, 58, 246: “linguam,” Val. Max. 8, 7 ext. 6: “leges,” Ov. Am. 1, 15, 5: “linguas duas,” id. A. A. 2, 122: “ritus pios populi,” id. F. 2, 546: “usum (herbarum),” id. M. 7, 99: “artes paternas,” id. ib. 2, 639: “numeros modosque vitae,” Hor. Ep. 2, 2, 144 et saep.: “cum edidicisset quemadmodum tractandum bellum foret,” Liv. 23, 28: “edisco tristia posse pati,” Ov. H. 7, 180: “edidici, quid perfida Troia pararet,” i. e. have experienced, id. M. 13, 246.—Hence,