previous next
ef-fēmĭno , āvi, ātum, 1, v. a. femina,
I.to make feminine. *
II. Trop., to make womanish, effeminate, to enervate: “fortitudinis praecepta sunt, quae effeminari virum vetant in dolore,Cic. Fin. 2, 29, 94: corpus animumque virilem, * Sall. C. 11, 3: “animos,Caes. B. G. 1, 1, 3: “homines (with remollescere),id. ib. 4, 2 fin.; cf.: “cogitationibus mollissimis effeminamur,Cic. Tusc. 1, 40: “vultus,id. Or. in Clod. Fragm. 5, p. 153 ed. Orell.: “illa elocutio res ipsas effeminat,Quint. 8 prooëm. § 20.
B. Meton. (causa pro effectu), to dishonor, disgrace, Claud. in Eutrop. 1, 10.—Hence, effēmĭnātus , a, um, P. a.
B. In mal. part., that submits to unnatural lust: “pathicus,Suet. Aug. 68; Auct. Priap. 58, 2; Vulg. 3 Reg. 14, 24 al.—Adv.: effēmĭnāte , effeminately (acc. to A.), Cic. Off. 1, 4 fin.; Sen. Cons. ad Polyb. 36; Val. Max. 2, 7, 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (20 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (20):
    • Cicero, Letters to his Friends, 16.27
    • Caesar, Gallic War, 1.1.3
    • Cicero, Philippics, 3.5
    • Cicero, For Plancius, 35.86
    • Old Testament, 1 Kings, 14.24
    • Suetonius, Divus Augustus, 68
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.29
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.26
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.40
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.22
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.30
    • Cicero, De Officiis, 1.35
    • Cicero, De Officiis, 1.4
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 8.2
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 5.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, pr.20
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.142
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 11
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 2.7.9
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 9.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: