I.inf. pass.: “ecfodiri,” Plaut. Mil. 2, 3, 44; 2, 4, 21), v. a., to dig out, dig up (class.): “nec ferrum, aes, argentum, aurum effoderetur,” Cic. Off. 2, 3 fin.: “carbones e sepulcris,” Plin. 35, 6, 25, § 41: “lapides puteis,” id. 36, 22, 45, § 161: “aulam auri plenam,” Plaut. Aul. 4, 8, 9; cf. “thensaurum,” id. Trin. 3, 3, 53; 4, 4, 8: “opes,” Ov. M. 1, 140; “and facetiously: ex hoc sepulcro vetere (i. e. ex sene avaro) viginti minas Ecfodiam ego hodie,” Plaut. Ps. 1, 4, 20: “signum,” Liv. 22, 3 fin.: “saxum medio de limite,” Juv. 16, 38 et saep,: “spoliatis effossisque eorum domibus,” ransacked, Caes. B. C. 3, 42 fin.; cf.: “terram altius,” Quint. 10, 3, 2: “humum rastello,” Suet. Ner. 19: “montem,” id. Claud. 25: “tellurem, Petr. poët. 128, 6, 2: lacum,” Suet. Dom. 4; cf. “cavernas,” i. e. to make by digging, id. Ner. 48: “sepulcra,” Verg. G. 1, 497 et saep.—In the voc. part. pass.: “ex sterquilinio effosse,” thou dug from a dung-hill! Plaut. Cas. 1, 26.—Esp. freq.: “ecfodere oculos or oculum (alicui),” to scratch out, tear out, Plaut. Aul. 1, 1, 14; id. Curc. 3, 26; id. Men. 1, 2, 46; id. Mil. 2, 3, 44; id. Trin. 2, 4, 62; * Ter. Eun. 4, 6, 2; Caes. B. G. 7, 4 fin.; Cic. Rep. 3, 17; Suet. Dom. 17; Vulg. 4 Reg. 25, 7 et saep.; cf. “lumen,” Verg. A. 3, 663; “and transf.: hi duo illos oculos orae maritimae effoderunt,” Cic. N. D. 3, 38, 91: “effossum alterum Romani imperii lumen,” Vell. 2, 52, 3.—So, too, vesicam, Plaut. Cas. 2, 8, 22; and poet.: “viscera,” i. e. to cause abortion, Ov. Am. 2, 14, 27.
ef-fŏdĭo , also exf- and ecf- (cf. Neue, Formenl. 2, 767, 769), fōdi, fossum, 3 (