previous next
ē-mentĭor , ītus, 4,
I.v. dep. a., to put forth or utter falsely, to feign, fabricate, pretend (class.): “quae dixisti modo, Omnia ementitus,Plaut. Am. 1, 1, 255: “aliquid,Cic. Balb. 2, 5; id. Phil. 2, 33, 83; id. Opt. Gen. 7, 21; Sall. C. 49, 4; Liv. 9, 18; 21, 63, 5 al.—And with acc. and inf. as object, Cic. Planc. 30, 73; Liv. 1, 8; Suet. Calig. 51; Tac. A. 2, 66; 13, 47; id. H. 2, 42 al.; “also: aliquem,to feign being any one, Plaut. Trin. 4, 2, 143; Petr. 82, 3.—Absol.: “ego haec omnia Chrysogonum fecisse dico, ut ementiretur, etc.,Cic. Rosc. Am. 44; id. Div. 1, 9; Suet. Caes. 66; cf.: “alii ementiti sunt in eos, quos oderant,Cic. Part. 14, 50: “concessum est rhetoribus ementiri in historiis,to depart from truth, id. Brut. 11, 42.!*? ēmentītus , a, um, in pass. signif., forged, fabricated, pretended, C. Memmius ap. Prisc. p. 793 P.; Cic. Phil. 2, 35; id. N. D. 2, 21, 56; id. Tusc. 3, 24, 58; Apul. M. 4, 5, p. 245; Diet. Cret. 1, 20.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (19 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (19):
    • Cicero, Philippics, 2.33.83
    • Cicero, For Plancius, 30.73
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 44
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 2.5
    • Cicero, Philippics, 2.35
    • Plautus, Trinummus, 4.2
    • Suetonius, Caligula, 51
    • Tacitus, Annales, 2.66
    • Tacitus, Historiae, 2.42
    • Plautus, Amphitruo, 1.1
    • Suetonius, Divus Julius, 66
    • Livy, The History of Rome, Book 1, 8
    • Livy, The History of Rome, Book 9, 18
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 63
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.21
    • Cicero, De Divinatione, 1.9
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.24
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 49
    • Cicero, De Optimo Genere Oratorum, 7.21
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: