previous next
ērŭdītĭo , ōnis, f. erudio,
I.an instructing, instruction (cf.: doctrina, disciplina, scientia, intellegentia, cognitio).
II. Transf., learning, knowledge, erudition, obtained by instruction: “qui praeclara eruditione atque doctrina aut utraque re ornati,Cic. Off. 1, 33; id. de Or. 2, 1; id. Fin. 1, 21, 71; id. Tusc. 1, 2, 4; id. Div. 2, 63 fin.; Quint. 1, 4, 6; 6, 3, 17 et saep.—In plur., Vitr. 1, 1, 11; Gell. praef. § 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 3.1.4
    • Vitruvius, On Architecture, 1.1.11
    • Cicero, On Oratory, 2.1
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.21
    • Cicero, De Divinatione, 2.63
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.2
    • Cicero, De Officiis, 1.33
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 4.6
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 3.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 3.17
    • Gellius, Noctes Atticae, 11.7.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: