previous next
ēversĭo , ōnis, f. everto, I. B..
I. Lit.
A. An overthrowing.
1. In gen.: “columnae,Cic. Phil. 1, 2, 5.—In plur.: “eversiones vehiculorum,Plin. 22, 17, 20, § 43.—
2. Esp., a destructive overthrow, subversion, destruction: “templorum,Quint. 5, 10, 97: “urbis,Flor. 1, 12, 7; cf. Quint. 8, 3, 69. —In plur.: “eversiones urbium,Flor. 2, 16, 1.—
B. A turning out, expulsion from one's possession: “possidentium,Flor. 3, 13, 9.—
C. A turning out, expulsion: “matricis,Cael. Aur. Tard. 2, 1, 28.—
II. Trop. (acc. to I. A. 2.), subversion, destruction: “hinc rerum publicarum eversiones,Cic. de Sen. 12: “rei familiaris,Tac. A. 6, 17: “omnis vitae,Cic. Ac. 2, 31, 99; id. Fin. 5, 10, 28.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, Philippics, 1.2.5
    • Tacitus, Annales, 6.17
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 22.43
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 5, 10.97
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 3.69
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: