I.v. inch. n., to grow out or forth, to grow up, rise up (not ante-Aug.).
I. Lit.
A. In gen.: “quae si satis excreverint (palmae),” Col. 4, 21, 3: “abies, larix, palma in longitudinem,” Plin. 16, 30, 54, § 125: “lactucae ad semipedem,” id. 19, 8, 39, § 131: “in omni domo nudi ac sordidi in hos artus, in haec corpora quae miramur excrescunt,” Tac. G. 20; Aug. Serm. 216, 7: “colles sensim excreverant rudere,” Front. Aquaed. 18: “solum tumulo in altum,” Luc. 4, 11: si quando flumen imbribus ad tempus excrevit, is swollen, Dig. 43, 11, 1.—
B. In partic., of morbid excrescences on the body: “excreverat in dexteriore latere ejus caro,” Suet. Galb. 21: “carnis excrescentes,” Plin. 23, 6, 59, § 111: “arsenicum tollit quicquid excrescit,” id. 34, 18, 56, § 178.—Hence,
2. Subst.: excre-scentia , ium, n., in medic. lang., morbid excrescences on the body, Plin. 20, 9, 36, § 93; 22, 21, 29, § 61; 24, 4, 5, § 9; 24, 5, 11, § 19; 34, 18, 50, § 169 al.—
II. Trop., to grow immoderately, to increase, enlarge: “nec minus evitanda est immodica ejus prooemii longitudo, ne in caput excrevisse videatur,” Quint. 4, 1, 62: “fructus in tantum excrevit, ut, etc.,” Dig. 36, 1, 27, § 16 fin.: “litium series,” Suet. Vesp. 10.—Hence, ex-crētus , a, um, P. a., grown up, fullgrown: “animalia,” Lact. 2, 11 med. al. (so, haedi, Verg. G. 3, 398, acc. to Serv., but v. excerno, II. A.).