I.a running out or forth.
I. Lit.
A. In gen.: “status (oratoris) erectus et celsus: excursio moderata eaque rara,” a stepping forwards, Cic. Or. 18, 59; so, “nec vultu nec manu nec excursionibus nimius,” Quint. 1, 11, 3: “an intentione rei familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris?” excursions, Plin. Ep. 1, 3, 2: “longinquae aut breves,” Dig. 33, 1, 13 fin.—
B. In partic., milit. t. t., a sally, onset, attack; an excursion, inroad, invasion: “crebras ex oppido excursiones faciebant,” Caes. B. G. 2, 30, 1: “copiae, quibus fines suos ab excursionibus hostium et latrociniis tueretur,” Cic. Deiot. 8, 22: “equitatus,” id. de Imp. Pomp. 6, 16: “via excursionibus barbarorum infesta,” id. Prov. Cons. 2, 4; cf.: “oram maris infestam regiae naves excursionibus crebris faciebant,” Liv. 37, 14, 3; 30, 11, 6; 30, 8, 4; 37, 38, 9 al.—
II. Trop.
A. In gen.: relinquendae erunt vacuae tabellae, in quibus libera adiciendo sit excursio. free room or play for insertions, Quint. 10, 3, 32: “ne qua ex ea narratione fiat excursio,” digression, id. 4, 2, 103.—