previous next
expergiscor , perrectus, 3 (archaic
I.inf. praes. expergiscier, Plaut. As. 2, 1, 1), v. dep. (act. form in the imperf. subj. expergisceret, Pompon. ap. Non. 473, 6), n. expergo, to be awakened, to awake (class.).
I. Lit.: si dormis, expergiscere. Cic. Att. 2, 23, 3: “itaque simul ut experrecti sumus, visa illa contemnimus,id. Ac. 2, 16, 51; id. Div. 1, 28, 59; id. Att. 13, 38, 1; Hor. Ep. 1, 2, 33.—
II. Transf., to awake, to rouse or bestir one's self, Ter. Ad. 4, 4, 21; Plaut. As. 2, 1, 1: “experrecta nobilitas armis atque ferro rem publicam recuperavit,Cic. Rosc. Am. 49, 141: “quin igitur expergiscimini?Sall. C. 20, 14; Vulg. Joel, 1, 5.—Hence, * experrectus , a, um, P. a., awakened, aroused, vigilant: “ut sint apes experrectiores,Col. 9, 7, 5; id. 1 praef. 12.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to Atticus, 13.38.1
    • Cicero, Letters to Atticus, 2.23.3
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 49.141
    • Plautus, Asinaria, 2.1
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 20
    • Cicero, De Divinatione, 1.28
    • Columella, Res Rustica, 9.7.5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: