I.to search out diligently, to seek for; to make inquiry, to inquire, to ask (syn.: requiro, inquiro, investigo, perscrutor; “freq. and class.): cum ex te causas divinationis exquirerem,” Cic. Div. 2, 20, 46: “a te nihildum certi exquiro,” id. Att. 7, 12, 4; cf.: sed haec non nimis exquiro a Graecis, to ask of, expect from, id. ib. 7, 18, 3: “ancillas dedo, quolibet cruciatu exquire,” Ter. Hec. 5, 2, 7: “exquisiturum se vel fidiculis de Caesonia sua, cur, etc.,” that he would search out even by the rack, Suet. Calig. 33: “idem ego dicam, si me exquiret miles,” Plaut. Mil. 2, 2, 91: “secum et cum aliis, quid in eo peccatum sit, exquirunt,” Cic. Off. 1, 41, 147: “omissis auctoritatibus ipsa re ac ratione exquirere veritatem,” id. de Imp. Pomp. 17, 51: “sententias,” Caes. B. G. 3, 3, 1: “locum,” Verg. G. 2, 266: “sceleratum frigus,” to find out, id. ib. 2, 256: “verum,” to search into, investigate, Cic. Div. 2, 12, 28; id. Off. 1, 36, 132: “facta alicujus ad antiquae religionis rationem,” Cic. Verr. 2, 4, 5, § 10; cf.: “verba exquisita ad sonum,” id. Or. 49, 163: “rationes agitare et exquirere,” id. Tusc. 5, 23, 66: “itinere exquisito per Divitiacum,” having ascertained the route, Caes. B. G. 1, 41, 4 et saep.: “exquire de Blesamio, numquid ad regem contra dignitatem tuam scripserit,” inquire respecting Blesamius, Cic. Deiot. 15, 42; cf.: “de Varrone tam diligenter,” id. Att. 13, 22, 1: “eis senatus arbitratur singularis exquirendos honores,” to devise, invent, id. Phil. 4, 2, 5.—Pass. impers.: “istuc mihi exquisitum est, fuisse hunc, etc.,” I am accurately informed, Plaut. Capt. 3, 4, 105: “mi istuc primum exquisito est opus,” I must first inquire respecting this, id. Am. 2, 2, 159; cf. id. ib. 2, 1, 81; “A. and S. Gr. § 243, R. 1: consilia exquirentes,” Cic. Fat. 1.—Hence, ex-quīsītus , a, um, P. a., carefully sought out, ripely considered, choice, excellent, exquisite: “ipsi omnia, quorum negotium est, consulta ad nos et exquisita deferunt,” Cic. de Or. 1, 58, 250: “reconditae exquisitaeque sententiae,” id. Brut. 79, 274: “exquisitum judicium litterarum,” id. Off. 1, 37, 133: “exquisitis rationibus confirmare,” id. Fin. 1, 9, 30: “summis ingeniis exquisitaque doctrina philosophi,” id. ib. 1, 1, 1: “ars,” id. de Or. 2, 41, 175: “supplicia,” id. Off. 3, 27, 100: “magistri,” id. Brut. 27, 104: “munditia non odiosa neque exquisita nimis,” too exquisite, id. Off. 1, 36, 130: “nihil elegans, nihil exquisitum,” id. Pis. 27, 67: “epulae,” Plin. 9, 35, 58, § 119. —Comp.: “accuratius et exquisitius dicendi genus,” id. Brut. 82, 283: “verba,” Quint. 11, 1, 33.—Sup.: “laudantur exquisitissimis verbis legiones,” Cic. Phil. 4, 3, 6: “ad exquisitissimam consuetudinem Graecorum aliquem erudire,” id. Rep. 2, 21: “scientia exquisitissimae subtilitatis,” Plin. 6, 33, 39, § 211.—
B. Sought out, ascertained, made certain: “satin istuc mihi exquisitumst?” Plaut. Capt. 3, 4, 105.—Hence, adv.: exquīsīte , carefully, accurately, particularly, excellently, exquisitely: “cum de eo crimine accurate et exquisite disputavisset,” Cic. Brut. 80, 277: “eleganter atque exquisite dicere aliquid,” Quint. 8, 2, 21.—Comp., Cic. Brut. 93, 322; id. Tusc. 1, 48, 116; Quint. 12, 10, 75.—Sup., Tiro Tull. ap. Gell. 10, 1, 7; Gell. 13, 7, 6.