previous next
exsĕquĭae (exequ- ), ārum, f. exsequor, I. B..
I. A funeral procession, funeral obsequies (freq. and class.; “syn.: funus, pompa, justa, inferiae, feralia): funus, quo amici convenerant ad exsequias cohonestandas,Cic. Quint. 15, 50; cf.: “exsequias funeris prosequi,id. Clu. 71, 201; and: “funus innumeris exsequiis celebratum,Plin. 10, 43, 60, § 122: “Clodii cadaver spoliatum imaginibus, exsequiis,Cic. Mil. 13, 33: “justis exsequiarum, id. Leg, 2, 17, 42: fertur in exsequiis matrona,Ov. F. 2, 847: “exsequiis rite solutis,Verg. A. 7, 5 et saep.: “exsequias ire,to go to the funeral, Ter. Ph. 5, 8, 37; Ov. Am. 2, 6, 2; Sil. 15, 395; Vulg. Gen. 50, 10 al.
II. Transf., in late Lat., for reliquiae, the earthly remains, relics: “humiliter sepultae Neronis,Eutr. 7, 18; id. 9, 2; Sext. Ruf. Brev. 22.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Old Testament, Genesis, 50.10
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 71.201
    • Cicero, For Milo, 13.33
    • Vergil, Aeneid, 7.5
    • Ovid, Fasti, 2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: