previous next
exsultātĭo (exult- ), ōnis, f. id.,
I.a springing up, leaping, frisking (post-Aug.).
II. Trop., excessive rejoicing, exultation: gaudium enim exsultatio, exsultationem tumor et nimia aestimatio sui sequitur, Sen. de Ira, 2, 21; cf.: “laetitia dicitur exsultatio quaedam animi gaudio efferventior,Gell. 2, 27, 31; Sen. Tranq. 15 fin.; Tac. H. 1, 72 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Tacitus, Historiae, 1.72
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 2.12
    • Columella, Res Rustica, 7.3.18
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: