previous next
ex-suscĭto (exusc- ), āvi, ātum, 1, v. a.,
I.to rouse from sleep, to awaken (class.).
B. Transf., of fire, to kindle: “flammas exsuscitat aurā,Ov. F. 5, 507: “ne parvus ignis ingens incendium exsuscitet,Liv. 21, 3, 6. —
II. Trop., to stir up, rouse up, excite: “quae cura exsuscitat animos et majores ad rem gerendam facit,Cic. Off. 1, 4, 12; so, “animum omnibus dictis,id. Inv. 2, 15, 49; and: “animum clamore,Auct. Her. 3, 12, 22: “naturalem memoriam hac notatione,id. ib. 3, 21, 34; cf. ib. 3, 22, 36.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, For Lucius Murena, 9.22
    • Plautus, Curculio, 1.1
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 3
    • Cicero, De Officiis, 1.4
    • Ovid, Fasti, 5
    • Cicero, De Inventione, 2.15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: