previous next
fărīna , ae, f. far,
I.ground corn, meal, flour.
I. Prop., Plin. 18, 9, 20, § 88; Varr. R. R. 2, 5, 17; Plin. 20, 13, 51, § 139; 22, 25, 67, § 137.—Prov.: “facis farinam,” i. e. waste, scatter, Mart. 8, 16, 5; Vulg. Matt. 13, 33.—
II. Trop., to designate the material of which a thing is composed, i. e. its nature, quality (postAug.): “cum fueris nostrae farinae,Pers. 5, 115: “Cassius quidam Parmensis quadam epistola ut pistoris nepotem sic taxat Augustum: Materna tibi farina ex crudissimo Ariciae pistrino, etc.,Suet. Aug. 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • New Testament, Matthew, 13.33
    • Suetonius, Divus Augustus, 4
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.88
    • Persius, Saturae, 5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: