previous next
fastīdĭum , ĭi, n. cf. 2. fastus,
I.a loathing, aversion for any thing, esp. for any sort of enjoyment (very freq. and class.; cf. taedium, nausea, etc.).
2. Esp. of a spoiled, pampered taste, niceness, daintiness, delicacy, Varr. R. R. 3, 9, 18: tantum in illis esse fastidium; “ut nollent attingere nisi eodem die captum piscem,Sen. Q. N. 3, 18; cf. Vulg. Ezech. 16, 31.—
II. Trop., dislike, aversion, disgust, fastidiousness.
A. In gen.: “ab aliqua re celerrime fastidio quodam et satietate abalienari,Cic. de Or. 3, 25, 98; cf.: si (eloquentia) et ex copia satietatem et ex amplitudine fastidium tulerit, Quint. 5, 14, 30: “nescis quantum interdum afferat hominibus fastidii, quantum satietatis,Cic. Mur. 9, 21: “satiari fastidio similitudinis,id. de Or. 3, 50, 193: “nulla voluptas est, quae non assiduitate fastidium pariat,Plin. 12, 17, 40, § 81: “vitato assiduitatis fastidio,Suet. Tib. 10: “rudem esse omnino in nostris poëtis, aut inertissimae segnitiae est, aut fastidii delicatissimi,Cic. Fin. 1, 2, 5: “quae habent ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,id. Tusc. 4, 10, 23: “audiendi,id. Opt. Gen. 4, 12: “insolens domesticarum rerum,id. Fin. 1, 3, 10: “omnis stultitia laborat fastidio sui,Sen. Ep. 9 fin.: “nec id fit fastidio meo,Cic. Phil. 12, 8, 20: “ne sit fastidio Graecos sequi,Plin. 7, 1, 1, § 8: “ipsum lignum in fastidio est,is despised, id. 12, 19, 42, § 91; cf.: “aliquid fastidio damnare,id. 11, 2, 1, § 4: non omnia (i. e. arbores) in omnibus locis nasci docuimus, nec translata vivere: hoc alias fastidio evenit, fastidious or delicate nature, id. 16, 32, 58, § 134.—In plur.: “non tam ea, quae recta essent, probari, quam quae prava sunt, fastidiis adhaerescere,Cic. de Or. 1, 61, 258; cf.: “spectatoris fastidia ferre superbi,Hor. Ep. 2, 1, 215: “opem ferre poëtis antiquis contra fastidia nostra,id. S. 1, 10, 7: “matri longa decem tulerunt fastidia menses,Verg. E. 4, 61.—
B. In partic. (with the notion of fastus predominating), scornful contempt, haughtiness, pride (syn.: “elatio, vanitas, arrogantia, superbia, fastus): ex eorum (divitiorum) fastidio et superbia (regna) nata esse commemorant,Cic. Rep. 1, 32 Mos. N. cr.; cf.: “superbiam magno opere, fastidium arrogantiamque fugiamus,id. Off. 1, 26, 90; id. Agr. 1, 7, 20; cf.: “superbia et fastidio amplissimos honores repudiare,Plin. Pan. 55, 4: “si essent arrogantes, non possem ferre fastidium,id. Phil. 10, 9, 18: “efferri fastidio et contumaciā,Cic. Lael. 15, 54.—In plur.: “superba pati fastidia?Verg. E. 2, 15: “oderunt fastidia divi,Tib. 1, 8, 69: “qui tulerit Meroes fastidia longa superbae,Calp. E. 11, 50: “veteris fastidia quercus,Juv. 14, 184.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (26 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (26):
    • Cicero, Letters to his Friends, 2.16.2
    • Old Testament, Ezekiel, 16.31
    • Cicero, Philippics, 10.9.18
    • Cicero, Philippics, 12.8.20
    • Cicero, On the Agrarian Law, 1.7.20
    • Cicero, For Lucius Murena, 9.21
    • Horace, Satires, 1.10.7
    • Horace, Satires, 2.4.78
    • Cicero, On Oratory, 1.61
    • Cicero, On Oratory, 3.25
    • Cicero, On Oratory, 3.50
    • Suetonius, Tiberius, 10
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 11.4
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 23.54
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 26.41
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 7.8
    • Cicero, De Republica, 1.32
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.2
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.3
    • Cicero, De Amicitia, 15
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.10
    • Cicero, De Officiis, 1.26
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 5, 14.30
    • Seneca, Epistulae, 9
    • Cicero, De Optimo Genere Oratorum, 4.12
    • Cicero, De Inventione, 1.17
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: