previous next
fĕrōcĭtas , ātis, f. id.,
I.wild or untamed courage, fierceness, in a good or bad sense; cf. ferocia (class.).
II. In a bad sense, fierceness, savageness, ferocity: ferocitate atque ferocia, Pac. ap. Non. 490, 19: “quae haec, malum, ferocia est?Plaut. Ep. 5, 2, 44: “ut ferocitatem tuam istam comprimerem et audaciam frangerem,Cic. Vat. 1, 2: “ferocitatem reprimere,id. Off. 2, 11, 40: “tanta, ut, etc.,id. Deiot. 5, 15: “Ajax apud Achillem querens de ferocitate Trojanorum,id. Div. 2, 39, 82: “nimia contumacia et ferocitas,Suet. Vit. 12: “bestiarum,Vulg. 2 Macc. 15, 21.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, For King Deiotarius, 5.15
    • Plautus, Epidicus, 5.2
    • Old Testament, 2 Maccabees, 15.21
    • Suetonius, Vitellius, 12
    • Cicero, De Republica, 2.2
    • Cicero, De Divinatione, 2.39
    • Cicero, De Officiis, 1.26
    • Cicero, De Officiis, 2.11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: