previous next
fĭgūrātĭo , ōnis, f. figuro (post-Aug.).
I. A forming, fashioning; shape, form, figure: “nervi hic teretes, illic lati, ut in uno quoque poscit figuratio,Plin. 11, 37, 88, § 217: “zona duodecim signis conformata exprimit depictam a natura figurationem,Vitr. 9, 4: “Apollinis,App. Dogm. Plat. 1.—
II. Trop.
A. Imagination, fancy: “si spei figuratione tardius cadit,Quint. Decl. 12, 27; “vanae,id. ib. 6, 4.—
B. Form of a word: “(diurnare) ex ea figuratione est, qua dicimus perennare,Gell. 17, 2, 16.—
C. Figurative mode of speaking: “quisquam illorum his figurationibus uteretur, quae Graeci schemata vocant?Fronto, Ep. ad Anton. 1, 2; Lact. 1, 11, 24; 30.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (2 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (2):
    • Vitruvius, On Architecture, 9.4
    • Gellius, Noctes Atticae, 17.2.16
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: