previous next
formīdŭlōsus (formīdŏlōsus , v. Corss. Ausspr. 2, 145), a, um, adj. 2. formido,
I.full of fear, fearful.
II. Pass., experiencing fear, afraid, timid, timorous (rare; “not in Cic.): mancipia esse oportet neque formidolosa neque animosa,Varr. R. R. 1, 17, 3: “num formidolosus, obsecro, es?Ter. Eun. 4, 6, 18 sq.: “(boyes) ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi,Col. 6, 2, 14: “equus,Sen. Clem. 17.— Comp.: “exercitum formidolosiorem hostium credere,Tac. A. 1, 62.—Hence, adv.: formīdŭlōse . *
1. Fearfully, dreadfully, terribly, Cic. Sest. 19, 42.—*
2. Fearfully, timidly, timorously: formidolosius, Cato ap. Charis. p. 196 P.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Against Verres, 2.5.1
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 3.7
    • Cicero, Against Piso, 24.58
    • Cicero, For Sestius, 19.42
    • Plautus, Pseudolus, 3.2
    • Tacitus, Annales, 1.62
    • Tacitus, Annales, 1.76
    • Plautus, Amphitruo, 5.1
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 55
    • Columella, Res Rustica, 6.2.14
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: