I.comp.: “FORMONSIOR,” Inscr. Fabr. p. 374, no. 169: “formonsam,” Verg. E. 1, 5 Rib.), a, um, adj. forma, I. B. 1., finely formed, beautiful, handsome (freq. and class; syn.: pulcher, speciosus, venustus, bellus).
A. Of visible subjects: “deum rotundum esse volunt, quod ea forma ullam negat esse pulchriorem Plato: at mihi vel cylindri vel quadrati vel coni vel pyramidis videtur esse formosior,” Cic. N. D. 1, 10, 24: “consideratur in homine, formosus an deformis,” id. Inv. 1, 24, 35: “virgines formosissimae,” id. ib. 2, 1, 2: “mulier,” Hor. A. P. 4: “vis formosa videri,” id. C. 4, 13, 3: “formosum pastor Corydon ardebat Alexin,” Verg. E. 2, 1; cf.: “formosi pecoris custos, formosior ipse,” id. ib. 5, 44: “Galatea hedera formosior alba,” id. ib. 7, 38: “boves,” Ov. A. A. 1, 296: “mater haedorum duorum,” id. F. 5, 117: “arma Sabina,” Prop. 4 (5), 4, 32. so, “formosius telum jaculabile,” Ov. M. 7, 679: “arbutus,” Prop. 1, 2, 11 (dub.; “Müll. felicius): Alcibiades, omnium aetatis suae multo formosissimus,” Nep. Alcib. 1, 2: “nunc frondent sylvae, nunc formosissimus annus,” Verg. E. 3, 57: “tempus (i. e. ver),” Ov. F. 4, 129: “aestas messibus,” id. R. Am. 187: “lux formosior omnibus Calendis,” Mart. 10, 24, 2: “habitus formosior,” Quint. 9, 4, 8.—Prov.: “Formonsa facies muta commendatio est,” Pub. Syr. 169 (Rib.).—