previous next
frustum , i, n.,
I.a piece, bit (syn.: fragmentum, segmentum).
I. Lit., of food (class.): frusto panis conduci potest, vel uti taceat, vel uti loquatur, Cato ap. Gell. 1, 15, 10: “necesse est, offa objecta cadere frustum ex pulli ore cum pascitur,Cic. Div. 1, 15, 27: “esculenta,id. Phil. 2, 25 fin. (also ap. Quint. 9, 4, 44): “viscera pars in frusta secant, verubusque trementia figunt,Verg. A. 1, 212: “lardi semesa frusta,Hor. S. 2, 6, 85: “sunt qui frustis et pomis viduas venentur avaras,id. Ep. 1, 1, 78: “capreae,Juv. 11, 142: “nudum et frusta rogantem,scraps, id. 3, 210: “solidae frusta farinae,lumps, id. 5, 68; cf. 14, 128.—
II. Transf., in gen., a piece as a small part of a whole (very rare; “not in Cic.): unde soluta fere oratio, et e singulis non membris sed frustis collata, structura caret,Quint. 8, 5, 27; “so (opp. membra),id. 4, 5, 25; cf.: “philosophiam in partes, non in frusta dividam,Sen. Ep. 89: “frusta pannorum,rags, Amm. 15, 12, 2.—Comically: “frustum pueri,you bit of a boy! Plaut. Pers. 5, 2, 68.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Philippics, 2.25
    • Plautus, Persa, 5.2
    • Vergil, Aeneid, 1.212
    • Horace, Satires, 2.6.85
    • Cicero, De Divinatione, 1.15
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 4, 5.25
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 5.27
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.44
    • Gellius, Noctes Atticae, 1.15.10
    • Seneca, Epistulae, 89
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: