I.to drive mad, to madden, enrage, infuriate (poet.): “flagrans amor et libido, Quae solet matres furiare equorum,” Hor. C. 1, 25, 14: “pubem,” Sil. 14, 280: “matres armatas (i. e. Bacchantes),” Stat. Th. 11, 488: “mentes in iram,” Sil. 17, 294.—Hence, P. a.: fŭrĭā-tus , a, um, enraged, maddened (syn. v. furialis): “furiata mens,” Verg. A. 2, 407; 588: “mentes malis incursibus furiatae,” Lact. 4, 27, 2: “sacerdos,” Stat. Th. 2, 21: “furiata juventus,” Sil. 7, 617: “furiati ignes (amoris),” i. e. fierce, wild, Ov. F. 2, 761 (al. furiales); cf. Sil. 13, 209.
This text is part of:
View text chunked by:
fŭrĭo , āvi, ātum, 1, v. a. furiae,