previous next
gnārus , a, um (also ante- and postclass. form gnārŭris , e, Plaut. Most. 1, 2, 17; id. Poen. prol. 47; Aus. Ep. 22, 19; Arn. 3, 113; and cf.: gnaruris γνώριμος, Gloss. Philox.—Another form is ‡ nārus , like navus, notus, acc. to Cic. Or. 47, 158), adj. Sanscr. gna-, ganāmi, know; Gr. γιγνώσκω; Lat. gnosco, nosco, narrare, etc.,
I.knowing or acquainted with a thing; skilful, practised, expert (syn. doctus, eruditus, peritus).
I. Lit. (rare but class.); constr. with gen., or with a rel. or object-clause; ante- and post-class. with acc.
(α). With gen.: “nec loci gnara sum,Plaut. Rud. 1, 3, 28: loci, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 700 P.; “rei publicae,Cic. Brut. 64, 228: “armorum et militiae,Col. 1 praef. § “4: artis,Just. 11, 7: “temporis,Plin. 9, 8, 9, § 30; cf. Tac. Agr. 6: “si modo vinitor gnarus est iis utendi,Col. 4, 25, 1: “nostri tergi,Plaut. As. 3, 2, 6: “venandi,Vulg. Gen. 25, 27.—
II. Transf., pass., known (for the usual notus; post-Aug.; “very rare, except in Tac.): in paludem gnaram vincentibus,Tac. A. 1, 63: “idque nulli magis gnarum quam Neroni,id. ib. 15, 61; cf.: “gnarum id Caesari,id. ib. 1, 5 (opp. incognita), App. Mag. p. 281, 9.—Absol.: “conspicui eoque gnari,Tac. A. 6, 35.—Comp. not in use.—Sup., Sol. 51 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (15 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (15):
    • Plautus, Mostellaria, 1.2
    • Plautus, Rudens, 1.3
    • Old Testament, Genesis, 25.27
    • Suetonius, Caligula, 46
    • Tacitus, Annales, 1.63
    • Tacitus, Annales, 6.35
    • Tacitus, Historiae, 2.29
    • Tacitus, Agricola, 6
    • Plautus, Asinaria, 3.2
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 9.30
    • Livy, The History of Rome, Book 23, 29
    • Livy, The History of Rome, Book 33, 5.4
    • Columella, Res Rustica, 4.25.1
    • Cicero, Orator, 47.158
    • Cicero, Orator, 4.15
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: