previous next
grădātĭo , ōnis, f. id.. *
I. Lit., the making of a staircase or series of steps, as in a theatre: “lapideis et marmoreis copiis gradationes (theatri) ab substructione fieri debent,the seats ascending by gradations, Vitr. 5, 3.—
II. Trop., rhet. t. t., a gradation or climax in speaking, Gr. κλῖμαξ: gradatio est, in qua non ante ad consequens verbum descenditur, quam ad superius conscensum est, hoc modo: Nam quae reliqua spes manet libertatis, si illis et quod libet, licet; et quod licet, possunt; et quod possunt, audent; et quod audent, faciunt; “et quod faciunt, vobis molestum non est? etc.,Auct. Her. 4, 25, 34; Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 54; Isid. 2, 21, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Vitruvius, On Architecture, 5.3
    • Cicero, On Oratory, 3.54
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 3.54
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 1.34
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: