I.acc. sing. gutturem, Plaut. Mil. 3, 2, 22; id. Aul. 2, 4, 25; Nov. Com. Fragm. v. 118 Rib.), the gullet, throat (cf.: “faux, gula, jugulum): da meo gutturi gaudium,” Plaut. Curc. 1, 2, 10; 49: “venter gutturque resident ferias,” id. Capt. 3, 1, 8: “guttur homini tantum et suibus intumescit,” Plin. 11, 37, 68, § 179: “quis tumidum guttur miratur in Alpibus?” Juv. 13, 162: (tamquam si in Alpibus gutturosos homines admireris, ubi tales sunt plurimi scilicet: nam lata et inflata colla habent, Vet. Schol. ad h. 1.): haud modicos tremulo fundens e gutture cantus, Cic. poët. Div. 1, 8, 14: liquidum tenui gutture cantat avis. Ov. Am. 1, 13, 8: “parentis olim si quis impia manu Senile guttur fregerit,” Hor. Epod. 3, 1.—In plur.: “fodere guttura cultro,” Ov. M. 7, 314: “laqueo ligare guttura,” id. ib. 6, 135.—Hence,
II. Transf., gluttony: “memorabile magni Gutturis exemplum,” Juv. 2, 114.—Comically: “inferior, i. e. anus,” Plaut. Aul. 2, 4, 25.