previous next
haesĭto , āvi, ātum, 1,
I.v. freq. n. [haereo], to stick fast, remain fixed in a place.
b. Prov.: “haesitare in eodem luto,” i. e. to be exposed to the same danger, Ter. Phorm. 5, 2, 15.—
II. Trop. (opp. firmness), to be uncertain, hesitating. *
A. In speech: “linguā haesitantes,hesitating, stammering, Cic. de Or. 1, 25, 115.—
B. In mind, to be uncertain, undecided, to be at a loss, to hesitate (so most freq.; cf.: “cunctor, moror, tardo): dubitant, haesitant, revocant se interdum,Cic. Ac. 2, 17, 52: “cum haesitaret, cum teneretur, quaesivi, etc.,id. Cat. 2, 6, 13: “in novis rebus haesitare,id. Ac. 2, 5, 15; cf.: “Carbo ignarus legum, haesitans in majorum institutis,not well versed in, id. de Or. 1, 10, 40: “num in eo, qui sint hi testes, haesitatis? id. Fragm. Or. p. Corn. 2, p. 453 Orell.: haesitavit ob eam causam, quod nesciret,id. de Or. 1, 51, 220; id. Fin. 2, 6, 18: “itaque non haesitans respondebo,id. Ac. 1, 2, 4: “ubi ad pecuniae mentionem ventum erat, haesitabat,Liv. 44, 25, 9: “ut deliberare, non haesitare videamur,Quint. 10, 7, 22.—Impers. pass.: “de mutando rei publicae statu haesitatum erat,Suet. Claud. 11.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (12 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (12):
    • Caesar, Gallic War, 7.19.2
    • Cicero, Against Catiline, 2.6.13
    • Cicero, On Oratory, 1.10
    • Cicero, On Oratory, 1.25
    • Cicero, On Oratory, 1.51
    • Lucretius, De Rerum Natura, 5.697
    • Lucretius, De Rerum Natura, 6.334
    • Suetonius, Divus Claudius, 11
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 5.3
    • Livy, The History of Rome, Book 44, 25
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.6
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 7.22
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: