previous next
histrio , ōnis, m. Etrusc. prim. form HISTER, Liv. 7, 2, 6; Val. Max. 2, 4, 4; whence histricus and histriculus,
I.a stage-player, actor, either tragic or comic (syn.: actor, mimus, tragoedus, comoedus).
II. Transf., a boaster: “histrionis est parvam rem attollere,Cels. 5, 26, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, For Quintus Roscius the Actor, 10.30
    • Plautus, Amphitruo, 1.prol
    • Cicero, On Oratory, 1.5
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 5.26
    • Livy, The History of Rome, Book 7, 2
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 3.7
    • Cicero, Paradoxa Stoicorum, 3
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 2.35
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 2.4.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: