previous next
horrĭdŭlus , a, um,
I.adj. dim. [horridus], standing up, projecting forth, protuberant; rough, rugged, rude.
I. Lit.: “papillae,Plaut. Ps. 1, 1, 66: caput ungunt horridulum, Lucil. ap. Non. 423, 1: “puer,Mart. 10, 98, 9: “comes,shabby, poor, Pers. 1, 54. —
II. Trop., of discourse or style, rude, rough, unpolished, simple, unadorned: “tua illa horridula mihi atque incomta visa sunt,Cic. Att. 2, 1, 1: “orationes Catonis,id. Or. 45, 152: “horridula ejus verba et rudia flosculos Tullianos appellans,Amm. 29, 1, 11.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, Letters to Atticus, 2.1.1
    • Plautus, Pseudolus, 1.1
    • Persius, Saturae, 1
    • Cicero, Orator, 45.152
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: