I.unknown.
I. Lit., in gen. (mostly anteclass.): ubi ego Sosia nolim esse, tu esto sane Sosia; “nunc, quando ego sum, vapulabis, ni hinc abis, ignobilis,” Plaut. Am. 1, 1, 284: “quis hic est qui oculis meis ob viam ignobilis obicitur?” id. Ps. 2, 1, 18: “peregrina facies hominis atque ignobilis,” id. ib. 4, 2, 9.—
II. Esp.
A. Unknown to fame, not renowned, undistinguished, obscure (class.): “quod inglorius sit atque ignobilis ad supremum diem perventurus,” Cic. Tusc. 3, 24, 57: “humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,” Plin. 7, 36, 36, § 121: “non ignobilis dicendi magister,” Cic. Brut. 91, 315: “ignobilis aevum exigeret,” Verg. A. 7, 776: “maritus,” unknown, App. M. 5, p. 160: “ignobilissimi artifices,” Plin. 35, 4, 10, § 28: civitas ignobilis atque humilis Eburonum, obscure and insignificant, * Caes. B. G. 5, 28, 1: “facies,” Plaut. Ps. 4, 2, 9: “vinum ignobilius,” Plin. 23, 1, 20, § 34: “M. Fulcinius Romae argentariam non ignobilem fecit,” Cic. Caecin. 4, 10.—
B. Of low birth, base-born, ignoble (class.): “ex aliqua familia non ignobili,” Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28: “virgo,” Ter. Phorm. 1, 2, 70: “vulgus,” Verg. A. 1, 149: “agmen,” Liv. 10, 20: “regnum Tulli,” Hor. S. 1, 6, 9: “hic novus Arpinas, ignobilis et modo Romae municipalis eques,” Juv. 8, 287.—Adv.: ignōbĭlĭter (late Lat.), meanly: “sepultum,” Eutr. 7, 23: “aedes fastigiata,” Sol. 56, 16.