I.impolite, unmannerly, rude, unpleasant, disagreeable (rare but class.): “inamabilis, inlepidus vivo, Malevolente ingenio natus,” Plaut. Bacch. 4, 3, 3: “parens avarus, illepidus, in liberos difficilis,” Cic. N. D. 3, 29, 72: “homines,” Gell. 18, 4, 10: “deliciae illepidae atque inelegantes,” Cat. 6, 2: “votum (with invenustum),” id. 36, 17: “verba durae et illepidae novitatis,” Gell. 11, 7, 1.—Adv.: illĕpĭdē (inl- ), impolitely, rudely, inelegantly: “qui istoc pacto tam lepidam inlepide appelles,” Plaut. Bacch. 5, 2, 50; Hor. Ep. 2, 1, 77; Plin. 8, 51, 77, § 207; Gell. 18, 13, 5.
illĕpĭdus (inl- ), a, um, adj. in-lepidus,