I.that may be imitated, imitable (rare but class.): “orationis subtilitas imitabilis illa quidem videtur esse existimanti,” Cic. Or. 23, 76; cf. Quint. 10, 1, 61; 10, 2, 12; 19: “tu mihi maxime imitabilis, maxime imitandus videbaris,” Plin. Ep. 7, 20, 4: “non imitabile fulmen,” Verg. A. 6, 590: “quiddam,” Ov. P. 4, 10, 77: “neque est gemma alia imitabilior mendacio vitri,” Plin. 37, 8, 33, § 112.—
II. Imitative, inclined to imitate: “homines imitabili natura,” Vitr. 2, 1, 3.