previous next
implācābĭlis (inpl- ), e, adj. 2. inplacabilis,
I.unappeasable, implacable (rare but class.); constr. with alicui, in aliquem, and absol.: “seque mihi implacabilem inexpiabilemque praeberet,Cic. Pis. 33, 81: “implacabilis esse alicui,Liv. 8, 35, 12: “in aliquem implacabilis esse,Cic. Fam. 3, 10, 8; Liv. 26, 29, 4: “grave et implacabile numen,Ov. M. 4, 452: “Turnus,Verg. A. 12, 3: “adjuro Stygii caput implacabile fontis,id. ib. 12, 816: “caelum,Sil. 17, 253: “iracundiae,Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39: “veteri odio,Liv. 25, 16, 12; Ael. Spart. Vit. Sev. 18. — Adv.: implācābĭlĭter , implacably, only comp.: “cui implacabilius irascebatur,Tac. A. 1, 13; so id. H. 3, 53 fin.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 1.1.13
    • Cicero, Letters to his Friends, 3.10.8
    • Cicero, Against Piso, 33.81
    • Ovid, Metamorphoses, 4.452
    • Vergil, Aeneid, 12.3
    • Tacitus, Annales, 1.13
    • Tacitus, Historiae, 3.53
    • Livy, The History of Rome, Book 26, 29.4
    • Livy, The History of Rome, Book 8, 35
    • Livy, The History of Rome, Book 25, 16
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: