I.a beseeching for help, imploring (rare but good prose): “omnium deorum et hominum et civium et sociorum imploratio,” Cic. de Or. 2, 47, 196: “acerba,” Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163: “ad invidiosam implorationem converti,” Quint. 9, 2, 38.
implōrātĭo (inpl- ), ōnis, f. id.,