I.not foreseeing, not anticipating, improvident (class.; syn.: incautus, imprudens, inconsultus).
(α).
Absol.: “duces,” Cic. Att. 7, 20, 2: “senes,” id. Lael. 26, 100: “improvidos incautosque hostes opprimere,” Liv. 22, 19, 6; Cic. Fam. 2, 16, 1: “hominum mentes occupare,” id. Lig. 6, 17: “pectora,” Verg. A. 2, 200: “adulescens improvida aetate,” Cic. Tusc. 5, 21, 62 fin.: “aetas puerorum,” Lucr. 1, 939; 4, 14: “tela, quae et ipsa caeca et improvida feruntur,” aimless, Plin. Ep. 4, 22, 5: “festinatio inprovida est et caeca,” Liv. 22, 39, 22.—
(β).
With gen.: “futuri certaminis Romanus veniebat,” Liv. 26, 39, 7: “rudis et improvida hujus mali civitas,” Plin. 36, 3, 3, § 7: “(Vitellius) ignarus militiae, improvidus consilii,” Tac. H. 3, 56.—*