I.freedom or safety from punishment, impunity (class.; cf.: “venia, obsequentia): quis ignorat maximam illecebram esse peccandi impunitatis spem?” Cic. Mil. 16, 43: “quem si vicisset, habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam,” id. ib. 31, 84: “impunitatem alicui dare,” id. Phil. 8, 32; id. Planc. 1, 3: “quorum impunitas fuit non modo a judicio, sed etiam a sermone,” id. Rab. Post. 10, 27: “impunitatem desertoris petit,” Quint. 7, 7, 6: “cum tanta praesertim gladiorum sit impunitas,” Cic. Phil. 1, 11, 27: “impunitas peccatorum data videtur eis, qui ignominiam et infamiam ferunt sine dolore,” id. Tusc. 4, 20, 45: “flagitiorum,” id. Pis. 9, 21: “superfluens juvenili quadam dicendi impunitate et licentia,” id. Brut. 91, 316; so, “crebrescebat licentia atque impunitas asyla statuendi,” Tac. A. 3, 60.
impūnĭtas (inp- ), ātis, f. impunis,