I.lifeless, inanimate (class.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): “cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod inanimum nihil agit, animal agit aliquid,” Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo; “quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo,” id. Tusc. 1, 23, 54: “cujusque generis vel inanimi vel animantis origo,” id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: “res (opp. quodque animal),” id. Div. 2, 47, 98: “natura,” id. N. D. 2, 30, 76: “muta atque inanima,” Cic. Verr. 2, 5, 67, § 171; “so with muta,” id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: “omnes res, animantes et inanimae,” Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: “ex mutis animalibus aut inanimis,” Quint. 5, 3, 23: “satiati caede animantium, quae inanima erant, etc.,” Liv. 41, 18, 4.
ĭnănĭmus , a, um, adj. 2. in-animus,