I. At which no auspices were taken, without auspices: “lex,” Liv. 7, 6, 11.—Hence,
B. in-auspĭcāto , adv. (lit. abl. absol.), without consulting the auspices: “quod inauspicato pomoerium transgressus esset (Ti. Gracchus),” Cic. Div. 1, 17, 33.—
II. Of bad omen, unlucky, inauspicious (only post-Aug.): “inauspicatarum animantium vice,” Plin. 18, 1, 1, § 4: “nomen,” id. 3, 23, 26, § 145: “exemplum,” id. 7, 16, 15, § 136: “garrulitas (cornicis),” id. 10, 12, 14, § 68: “bibente conviva mensam tolli inauspicatissimum judicatur,” id. 28, 2, 5, § 26.—