I.abl. sing. regularly incolumi; incolume, Pomp. and Cic. ap. Charis. p. 108 P.), adj., unimpaired, uninjured, in good condition, still alive, safe, sound, entire, whole (class. and freq.; “syn.: salvus, intactus, integer): urbem et cives integros incolumesque servavi,” Cic. Cat. 3, 10 fin.: “salvum atque incolumem exercitum transducere,” Caes. B. C. 2, 32, 12; cf. id. ib. 1, 72, 3; Cic. Fin. 4, 8, 19: “ut haec retinere per populum Romanum incolumia ac salva possimus, id. Div. ap. Caccil. 22, 72: ut salvae et incolumes sint civitates,” id. Inv. 2, 56, 169: “valeant cives mei: sint incolumes, sint florentes, sint beati,” id. Mil. 34, 93: “aliquem in omni honore incolumem habere,” id. Sull. 21, 61; id. Rosc. Am. 47, 136: “sortium beneficio se esse incolumem,” Caes. B. G. 1, 53 fin.: “incolumes ad unum omnes in castra perveniunt,” id. ib. 6, 40, 4: quo stante et incolume, Cic. Fragm. ap. Charis. p. 108 P.; cf.: “incolume illo, Pomp. Fragm. ib.: omnibus navibus ad unam incolumibus milites exposuit,” Caes. B. C. 3, 6 fin.: “ita ut sit data Incolumem (dotem) sistere ei,” Plaut. Trin. 3, 3, 15: “argentum hoc actutum incolume redigam,” id. Pers. 2, 5, 23: “(arx) incolumis atque intacta,” Cic. Rep. 2, 6: “incolumes non redeunt genae,” Hor. C. 4, 10, 8: “nulla incolumi relicta re,” Liv. 5, 14, 7: “aedes,” Dig. 39, 2, 13. — With ab: “a calamitate judicii,” Cic. Planc. 5, 12: “audacia,” unshaken, unsubdued, Amm. 16, 5, 14.—Comp.: deteriores sunt incolumiores, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 16.—Sup. and adv. do not occur.
in-cŏlŭmis , e (